Translate

سه‌شنبه، آبان ۱۴، ۱۳۹۲

العربیه"،تنها بخشی از تاریخ خوزستان را بخوان،سپس از گفته ات عذرخواهی کن!



 تلویزیون العربیه،بار دیگر در راستای حمایت از طرح توطئه ای ضد ایرانی دیگر و همراهی و همگامی با تجزیه طلبان غیرایرانی،با بی شرمی هرچه  تمامتر،خوزستان ایران را قسمتی از خاک عربستان معرفی نمود!



قابل توجه تجریه طلبان غیرایرانی:

شما به سرزمین های خودتان بازگردید،نه اینکه قسمتی از ایران را از آن خود بدانید و بنامید!

***************************************************************************************************

تنها بخشی از تاریخ گویا:

«خوزستان» در دوران باستان و در دوره هخامنشی به دو ناحیه تقسیم می‌شد:

بخش‌های شمال و شمال شرقی که انشان (انزان) نام داشت و سرزمینهای باصفا و کوهستانها و جنگلهای فراوانی را شامل بود و دشتهای حاصلخیز و جلگه‌ای جنوبی که دارای آب و هوای گرم و مرطوب و دشتهای حاصلخیز و جلگه‌ای سرسبز و پرآب بوده که به قاره‌ای کوچک و مستعد می‌مانست. بخش‌های جنوبی که «ایلام» نام داشته یادآور تمدنهای دیرینه خوزستان است و بشدت تحت تأثیر فرهنگ «میان‌رودان» بوده و جغرافیای وسیعی را شامل می‌شده که حد فاصل لرستان و خوزستان و سواحل خلیج فارس امروزی است.
از ۵۰۰۰ هزار سال پیش، این سرزمین((حدود خوزستان)) را همسایه های غربی ایران، ایلام یعنی سرزمین بلند و کوهستانی می خواندند، اما مردم خوزستان، موطن خویش را انشان سوسنکا نامیدند و انشان یا انزان، سوشن یا شوشن و شوش در جهان قدیم، شهرتی بسزا و تمدنی درخشان و عظیم داشت. شوش شاید بهترین شهر آسیا بود. پدران و اجداد کوروش هخامنشی، در انشان حکمفرمایی داشتند و بابلیان کوروش را پادشاه انشان ناحیه ای در میان شوش و شوشتر کنونی یا ناحیه ای منطبق بر حدود ایذه در شرق خوزستان  می گفتند. پس از ایلامیان و مادها، هخامنشیان بر سراسر ایران دست یافتند و یکی از دو پایتخت خویش را شوش قرار دادند.


تندیس سردار اشکانی، ایذه ، خوزستان. حین کندن قطعه زمینی برای ساخت خانه کشف شده است. این تندیس جزو معدود آثار کشف شده از دوره پارتی در ایران است و در موزه ایران باستان نگهداری می شود.
در کتیبه بیستون ، خوزستان با لفظ اوز یا اوجیه ذکر گشته و در قدیمی ترین و معتبر ترین فهرست مراکز مهم ایران، پس از پارس اسم خوزستان و پس از آن ماد بمیان آمده و ذکر شده است. در کتیبه جنوبی تخت جمشید از داریوش، نام خوزستان مقدم بر ماد و در لوحه سنگی خشایار شاه، نام ایلام پس از ماد ذکر شده است، همین طور در نقش رستم، خوزستان پس از اسم ماد آمده است.
در عصر ساسانی، به امر شاپور اول، نام خوزستان مقدم بر نام میشان و پس از پارس در کتیبه سنگی زرتشت و به زبان پهلوی و یونانی بجا مانده است. بنابراین نام خوزستان بیش از سایر ایالتها در کتیبه ها و سایر مدارک بدست آمده، از روزگار باستان، ذکر شده است.حدود خوزستان هم در همه دوره های تاریخی تقریبا دارای همین حدود فعلی بوده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر