رضا پهلوی: «در مقابل تروریسم، سرنوشت ما به هم گره خورده است»
فرزند ارشد پادشاه فقید ایران که به دعوت نمایندگان پارلمان فرانسه، دعوت شده بود، گفت: این خیال خامی است که برای جلوگیری از تروریسم سنی، می توان با رژیم مذهبی شیعه متحد شد.
آخرین شاه ایران در فوریه 1979، بدون اینکه استعفا دهد، از قدرت کنار گذاشته شد، و او در سال 1980 درگذشت.
چهارشنبه گذشته کمیسیون روابط خارجی پارلمان فرانسه، و ریاست این کمیسیون خانم الیزابت گیگو، از شاهزاده رضا پهلوی، ریاست شورای ملی ایران دعوت به عمل آورد. رضا پهلوی در این نشست، تحلیل خود را از مسایل جاری ایران، مذاکرات اتمی و مسایل منطقه، بیان نمود. رضا پهلوی، پنجاه و چهارساله، ساکن ایالت متحده آمریکا، حامی استفاده از کنش های نافرمانی مدنی برای گذر از رژیم جمهوری اسلامی است.
گزارش روزنامه فیگارو / خبرنگاران: جرج ملبورنو و ایو تراد
آخرین شاه ایران در فوریه 1979، بدون اینکه استعفا دهد، از قدرت کنار گذاشته شد، و او در سال 1980 درگذشت. چهارشنبه گذشته کمیسیون روابط خارجی پارلمان فرانسه، و ریاست این کمیسیون خانم الیزابت گیگو، از شاهزاده رضا پهلوی، ریاست شورای ملی ایران دعوت به عمل آورد. رضا پهلوی در این نشست، تحلیل خود را از مسایل جاری ایران، مذاکرات اتمی و مسایل منطقه، بیان نمود. رضا پهلوی، پنجاه و چهارساله، ساکن ایالت متحده آمریکا، حامی استفاده از کنش های نافرمانی مدنی برای گذر از رژیم جمهوری اسلامی است.
پرسش: آیا مذاکرات هسته ای پنج بعلاوه یک، بین کشورهای آمریکا، چین، روسیه، آلمان و فرانسه و بریتانیا با ایران، شانس موفقیتی دارد؟
پاسخ از رضا پهلوی: در نوامبر 2013 طرفین توافق کرده بودند که تا ژوئن 2014، به نتیجه برسد، اما چنین نشد، دوباره تمدید شد، مجددا نوامبر 2014 نیز به نتیجه ای نرسید.
هم اکنون، این مذاکرات تا ژوین 2015 تمدید گشته است، و من خوشبین نیستم که این مذاکرات در ژوین نیز به توافق برسد. این مذاکرات همیشه بر روی مسایل جزیی دچار تنش شده و متوقف می شود.
تنها دلیلی که رژیم ایران، این برنامه هسته ای را دنبال می کند این است که این رژیم، تلاش می کند با استفاده از سلاح هسته ای، هژمونی منطقه ای خود را گسترش دهد. و باید به هر قیمتی شده جلوی دست یابی این رژیم را به سلاح هسته ای گرفت.
پرسش: فرانسه در این مذاکرات چه نقشی دارد؟
پاسخ: خوشبختانه فرانسه موضع سختگیرانه دارد. در موضوع گیری آمریکایی ها، یک ساده لوحی دیده می شود. دولت اوباما به دنبال دست یابی به یک کمپ دیدوید (بین اسراییل و اعراب) جدید است.
آمریکایی ها فراموش کرده اند که رییس جمهور جدید ایران، حسن روحانی که به عنوان یک فرد میانجی گر معرفی می شود، قدرت زیادی ندارد، و این ولی فقیه است که تصمیم گیر نهایی می باشد؛ و او حاضر نخواهد شد تا برنامه هسته ای خود را زیر کنترل جامعه جهانی قرار دهد.
پرسش: برخی از غربی ها فکر می کنند که برای جلوگیری و سرکوب داعش، در عراق و سوریه می بایست به رژیم ایران نزدیک شد، شما چه فکر می کنید!؟
پاسخ: این خیال خامی است که برای جلوگیری از تروریسم سنی، می توان با رژیم مذهبی شیعه متحد شد.
فراموش نکنیم که این دو گروه تروریست، یک دشمن مشترک دارند: آزادی، دمکراسی و حقوق بشر… این ارزش های غربی برای اینها سم محسوب می شود.
همچنین فراموش نکنید که خیلی قبل تر از روی کار آمدن داعش، یا حتی القاعده، خمینی اولین کسی بود که فتوای قتل سلمان رشدی را داده بود.
پرسش: اگر مذاکرات به نتیجه برسد، چه اتفاقی رخ خواهد داد:
پاسخ: بار دیگر می گویم این رژیم هیچ منفعتی در سازش و صلح ندارد، چه آنکه صلح و سازش، باعث سقوط این نظام در دراز مدت می شود.
و حتی در کوتاه مدت نیز روابط الزاما گرم نخواهد شد، چون همه بر روی لبه تیغ حرکت خواهند کرد، در این میان، تنها ممکن است تعداد معدودی فرصت طلب سود ببرند.
پرسش: مردم ایران از تحریم های اقتصادی که به کشور ایران تحمیل شده رنج می برند، آیا فکر می کنید در دراز مدت، همچنان این فشارها را تحمل خواهند کرد؟
پاسخ: تنها یک راه حل صحیح برای آزادی کشور من وجود دارد: یک خیزش مردمی!
هر نوع دخالت نظامی می تواند موقعیت را فاجعه بارتر کند. هر چند یک خیزش ملی تنها در حالتی ممکن خواهد بود که مردم احساس کنند که از پشتیبانی و حمایت برخوردار هستند، چیزی که امروز کمبود آن حس می شود،
آنچه آمروز کمبودش حس می شود، اراده دمکراسی های بزرگ، برای پشتیانی از مردم ایران و رسیدن آنها به خواسته خود، یعنی دمکراسی است.
ایرانی ها در مقابل دیدگان خود خیزش مردم سوریه را دارند که به یک فاجعه انسانی بدل شد،چون غرب جواب مناسب و به موقعی نشان نداد.
در ضمن چه چیزی از امیدی که بهار عرب به وجود آورد، باقی مانده است؟ متاسفانه خیلی کم…
پرسش: در این میان، شما چه نقشی را ایفا می کنید؟!
پاسخ: من برای ایجاد زیر ساخت های جنبش در داخل کشور، تلاش می کنم، تا زمینه مبارزه به شیوه نافرمانی به دور از خشونت ایجاد شود..، این می تواند با اعتصاب عمومی همراه شود که به رژیم ضربه نهایی را خواهد زد.
برای دستیابی به چنین هدفی، ابزارهای گوناگون و امکانات کافی نیاز است. در آپریل 2013 من شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد را بنیاد نهادم، که امروز ریاست آنرا بر عهده دارم.
پرسش: شما چه توقعی از فرانسه دارید؟
پاسخ: من از فرانسه و جامعه جهانی می خواهم که در ارتباط با نقض حقوق بشر در ایران، بر رژیم ایران فشار بیشتری وارد کنند. از زمانی که حسن روحانی بر روی کارآمده، نقض حقوق بشر در ایران به وخامت گراییده است.
بسیاری از زندانیان سیاسی از داخل کشور، با من تماس می گیرند و درخواست می کنند که جهان آزاد، اقدامات بیشتری انجام دهد. به عنوان نمونه از آیت الله بروجردی یاد می کنم، که سالها است در زندان است، و رژیم او را شکنجه می کند، چرا که او به تبلیغ سکولاریسم اقدام کرده است. جامعه جهانی می بایست برای آزادی او و دیگر زندانیان سیاسی بسیج شود…
پرسش: آیا همچنان صدای شما را در دررون شنیده می شود؟!
پاسخ: ارتباط من با داخل کشور، از دو شیوه نفع می برد:
اول: بخشی از شهروندان به نستولاژی زمان پدرم را دارند. دوم: نسل جوانان نیز مرا به چشم دیگری می بینند، به چشم کسی که می تواند آنها را از رژیم فعلی رها کند، و به آینده بهتر برساند.
پرسش: بعد از رژیم ملاها، شما می خواهید ایران آینده چه شکلی باشد؟!
پاسخ: من برای یک دمکراسی لاییک مبارزه می کنم، اما قبل از انتخابات آزاد می بایست فاز آشتی ملی را پشت سر بگذاریم. با کمک زندانیان سیاسی داخل کشور، ما منشوری را با هفده بند ارایه داده ایم این منشور سیاسی به ویژه بر روی نکاتی چون جدایی دین از حکومت، برابری زن و مرد، پایبندی به مثیاق عدم گسترش سلاح های هسته ای، لغو اعدام….
پرسش: عکس العمل شما به حمله تروریستی تندروهای اسلامگرا در پاریس چه بوده است؟!
پاسخ: روزی که چارلی هبدو مورد حمله قرار گیرد، نامه ای به جناب فرانسو هولند ارسال کردم، در این نامه به ایشان گفتم که این تراژدی می بایست ما را در یک خط مشی مشترک قرار دهد، و متحد نماید. چرا که دمکراسی خواهان کشورهای خاورمیانه، اولین قربانیان ردیکال مذهبی هستند.
تنها، تغییرات بنیادی در منطقه می تواند به خشکاندن ریشه شکبه های جهادی منجر گردد و به ارتقای امنیت در همه جهان منجر گردد
این حملات نشان می دهد که تا چه اندازه سرنوشت ما به هم گره خورده است.
منبع: روزنامه فیگارو
